Χρειάζεται η Ελλάδα τον Καβάκο; Όχι, αποφαίνεται αμέσως ο Έλληνας μαέστρος και σολίστ που δε μασά τα λόγια του. Η κουβέντα με τον κορυφαίο μουσικό στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, από το σπίτι του…
Η μετατροπή τής Εκκλησίας τής Αγίας τού Θεού Σοφίας σε εν ενεργεία τζαμί από τον Ερντογάν αποτελεί πολιτισμική ύβριν κατά των Χριστιανών όπου γης. Η εκκλησία όπου επί εννέα (9) αιώνες κήρυξαν τον λόγο τού…
Ένα σενάριο που ούτε ο δαιμόνιος Ουμπέρτο Έκο θα μπορούσε να σκαρφιστεί, εκτυλίσσεται στην καρδιά μιας μεσαιωνικής μονής στην Ιταλία. Η ακροδεξιά οργάνωση του Αμερικανού Στιβ Μπάνον κατάφερε να κερδίσει νομικά την τελευταία μάχη στην…
Οι αντιρατσιστικές εκδηλώσεις στις ΗΠΑ, με την τρομοκρατία και τη λεηλασία ως κύρια δράση, απασχολούν Αμερικανούς και Ευρωπαίους. Υπάρχει ένα πέπλο σιωπής για τις έρευνες αυτές, πέπλο που οφείλεται στην εκτεταμένη ανοχή της κοινωνίας, και…
Πολλοί εκλεγμένοι εκπρόσωποι των δυτικών δημοκρατιών αντιμετωπίζουν αιτήματα από τις τοπικές μουσουλμανικές οργανώσεις για την κατασκευή τζαμιών. Ιδιαίτερα στη Γαλλία ο αριθμός των τζαμιών αυξάνεται διαρκώς, όπως αυξάνεται και ο μουσουλμανικός πληθυσμός: σήμερα, στην ΕΕ…
Το μετέωρο βήμα της Ευρώπης ΤΑ ΝΕΑ, Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012 Η κρίση που μας πλήττει δεν είναι οικονομική, είναι κατ’ αρχάς πνευματική. Αν η Ευρώπη δεν είχε περιοριστεί μόνο στην υλική της διάσταση, την…
Η ελπίδα και το Παράλογο στο έργο του Φραντς Κάφκα Από τον “Μύθο του Σίσυφου”, μτφ. Βαγγέλη Χατζηδημητρίου, εκδόσεις Μπουκουμάνη, Αθήνα 1973. Ο Κάφκα σε υποχρεώνει να τον ξαναδιαβάσεις. Κι εδώ βρίσκεται όλη του η…
Από το ‘Μελέτες για τον Ρομαντισμό’, Πλέθρον, 2001. Οικοδομώντας την παθολογία της, η γλώσσα του ρομαντισμού αναζήτησε το παρελθόν της, τις γενεσιουργές, δηλαδή, δυνάμεις του ιδεώδους της, στην αλληγορία μιας ερμηνευτικής, που η ιδιαιτερότητά της…
Ο Χακίμ Ελ Καουρί, που το 2016 είχε κάνει έκκληση, μαζί με άλλους σαράντα μουσουλμάνους εναντίον του ισλαμικού φονταμελισμού, επανήλθε με ένα βιβλίο που έχει τίτλο «Ισλάμ, μια γαλλική θρησκεία». Ο Ελ Καουρί, προσπαθώντας να…
Για τις ανάγκες του νέου μου βιβλίου για το Αζερμπαϊτζάν, συνομίλησα προ καιρού με ένα μετριοπαθή αλλά πιστό μουσουλμάνο της κοινότητας του Αμπού Μπεκρ, στο Μπακού, που δεν μάσησε τα λόγια του: “Εδώ στο…
Πολύ συχνά χρησιμοποιείται ο όρος «πολυπολιτισμικότητα» (multiculturalism), εννοώντας απλώς την πολιτισμική πολυμέρεια. Με αυτήν την έννοια, η πολυπολιτισμικότητα δηλώνει ποικιλία, και μετρεί τον πλούτο και το δυναμισμό μιας κουλτούρας. Ολόκληρος ο δυτικός πολιτισμός αποτελεί δείγμα…
Ας προσέξουμε τη μελαγχολική διαπίστωση του Κωνσταντίνου Καραμανλή -διεθνώς αναγνωρισμένου μεγάλου Ευρωπαίου- για την έλλειψη προσωπικοτήτων που θα έδιναν πάλι όραμα και ορμή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Λίγες μέρες προτού πεθάνει μου είχε πει: «Σου έχω πει από πολύν καιρό και το επαναλαμβάνω, δεν πάει καλά η Ευρώπη!.. Έχει χάσει τον δυναμισμό της, την πίστη στον εαυτό της. Της έλειψε η θέληση για μια πραγματική πολιτική ένωση. Την ένωση που θα την καθιστούσε ικανή να διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Προς το συμφέρον όλου του κόσμου. Κατατρίβεται με πολλά και αποφεύγει το βασικό: να διαμορφώσει στερεούς θεσμούς που θα υπηρετούν ένα μεγάλο όραμα. Έχασε τις ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν. Όσο εξαπλώνεται χωρίς γερά θεμέλια, τόσο αδυνατίζει και παραπαίει. Και ρωτώ: Πού βλέπεις σήμερα ηγέτες εμπνευσμένους από την Ευρωπαϊκή Ιδέα, έτοιμους να αγωνισθούν με συνέπεια για την πραγμάτωσή της; Πρόθυμους έστω να περιστείλουν κάπως τις εθνικές σκοπιμότητες και τους οικονομικούς ανταγωνισμούς; http://www.potamos.com.gr/
Το παίγνιο του κόσμου και η προβληματική μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης του στοχασμού· η συμπλοκή εντός αυτής της φράσης δεν σημαίνει μία σύνδεση μεταξύ του παιγνίου του κόσμου και της προβληματικής μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης του στοχασμού, η οποία παράλληλα-και κυρίως- προεξαγγέλλει το παίγνιο του κόσμου ως σήμα μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης. Κινούμενη πέρα από την άποψη αυτή, που-ακολουθώντας την εκ μέρους του Νίτσε ανάγνωση του Ηρακλείτου-ασπάστηκαν οι Heiregger, Fink, Αξελός και Derrida, η έρευνά μας θεωρεί ότι το παίγνιο του κόσμου δεν αποτελεί σήμα μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης του στοχασμού, και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα της ανεύρεσης μιας σκέψης που θα σηματοδοτεί μια μη μεταφυσική κατεύθυνση, δεν μπορεί, όπως μας έδειξε η μελέτη της σκέψης του παιγνίου του κόσμου, να επιλυθεί όσο ομιλούμε για το πρόβλημα ενός μη μεταφυσικού στοχασμού για το είναι του κόσμου και αγνοούμε το πρόβλημα ενός μη μεταφυσικού είναι του στοχασμού· όσο αγνοούμε, ή υποτιμάμε, ότι η υπέρβαση της μεταφυσικής στο είναι της σκέψης είναι η πρωταρχική προϋπόθεση για να είναι η σκέψη πέρα από οποιαδήποτε μορφή της μεταφυσικής. Η υπέρβαση της μεταφυσικής όσον αφορά το είναι της σκέψης, επιτυγχάνεται με την παρουσία της αβύσσου (Abgrund) στο είναι-θεμέλιο (Grund) της σκέψης· πρόκειται, δηλαδή, αφενός για τη μετατόπιση της παρουσίας της αβύσσου από τη σκέψη για το είναι στο είναι της σκέψης, και, αφετέρου, για την πρωταρχικότητα της αβύσσου όσον αφορά το είναι της σκέψης σε σχέση με μία σκέψη για το είναι ως θεμέλιο-άβυσσο. Και η άβυσσος αυτή, η άβυσσος της ανωνυμίας, δεν μπορεί να λεχθεί ότι δηλώνει μία μη μεταφυσική κατεύθυνση, παρά μόνον καταχρηστικά· γιατί η παρουσία της αβύσσου στο είναι-θεμέλιο της σκέψης δεν παραπέμπει τη σκέψη πουθενά – ούτε πουθενά την κατευθύνει.
Με αφορμή κουβέντες των «μεγάλων» για έναν κόσμο που σχετικώς πρόσφατα είχε καταποντισθεί και που αυτοί είχαν γνωρίσει, γεννήθηκε σε ένα πεντάχρονο παιδί ένα αίσθημα, μισό περιέργεια και μισό νοσταλγία, για τη Μικρά Ασία των δικών του από την πλευρά της μητέρας του. Περνώντας από τα ακούσματα στα βιβλία και τα οικογενειακά χαρτιά, η γνώση για τις μικρασιατικές του ρίζες έγινε με τον καιρό πιο στέρεη και πήγε στον χρόνο πιο βαθιά, ώσπου στα δεκαεννέα του αξιώθηκε την πρώτη επίσκεψη στην άλλη πλευρά του Αιγαίου.
https://kaponeditions.gr/
Ο ιδιοκτήτης αυτής της μυθιστορίας τη φρουρούσε στη φυλακή του μυαλού του με τους στρατιώτες της σωφροσύνης. Όταν αυτοί αποκοιμήθηκαν τις πρωινές ώρες του περσινού φθινοπώρου, εκείνη δραπέτευσε και οι χωρίς όριο έρωτες μιας οικογένειας ζωντάνεψαν αδίστακτοι και καταστροφικοί, κι αυτός έτρεξε ξωπίσω τους να τους φυλακίσει ξανά αυτή τη φορά σε ένα βιβλίο, απ’ όπου θα μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να τους επισκέπτονται και να ακούν τις διηγήσεις τους. Οι τολμηρές ερωτικές σκηνές αποφορτίζονται από τον πόλεμο που μαίνεται γύρω τους και από το χιούμορ-όπλο του συγγραφέα.
«Ο Σεφέρης εκεί, άλλοτε σκοτεινός, άλλοτε ευανάγνωστος διέτρεχε τα χρόνια, πιο πολύ στα δύσκολα, πιο αραιά στα εύκολα, σύντροφος στα κουπιά. Πάντοτε όμως, ένας οικείος άγνωστος. Πώς θα ήταν, αναρωτήθηκα, αν άνοιγα μια κουβέντα μαζί του; Να του ζητήσω να μας πει για τη Σμύρνη, το φευγιό για την Αθήνα, την ποίηση, τη διχασμένη του καρδιά, για την πολιτική, την Κύπρο που λάτρεψε, τον Θεόφιλο και τον Μακρυγιάννη, τη μουσική, την Μαρώ, το γυρισμό του ξενιτεμένου, τον ελληνισμό στον οποίον πίστεψε τόσο πολύ;»
http://www.potamos.com.gr
Το βιβλίο Οι Δολοφόνοι της Μνήμηςτου μεγάλου ιστορικού και ελληνιστή Πιέρ Βιντάλ-Νακέ, αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη απάντηση στους αρνητές του Ολοκαυτώματος. Αποτελείται από πέντε δοκίμια, που αποσυναρμολογούν τους μηχανισμούς του ψεύδους και βοηθούν τον αναγνώστη να καταλάβει πώς μια τέτοια εκτροπή, όπως η άρνηση της χιτλερικής γενοκτονίας, είδε το φως της μέρας και απέκτησε δημοσιότητα, παρά τα σαθρά «επιχειρήματα» των αρνητών.
https://kaponeditions.gr/
41 διακεκριμένοι ειδικοί, μέλη της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας των Ευρωπαϊκών Σπουδών, τιμούν τον Παναγιώτη Κ. Ιωακειμίδη, συνεπή οραματιστή και ακτιβιστή υπέρ της ενωμένης Ευρώπης. Επί τέσσερις δεκαετίες, ο Παναγιώτης Κ. Ιωακειμίδης συμβάλλει ενεργά στη χάραξη της εθνικής στρατηγικής απέναντι στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τη συνεχή εξέλιξή της. Πέρα από διαμορφωτής πολιτικής, ως δημόσιος διανοούμενος βρίσκεται στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου στη χώρα μας σχετικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον ευρωπαϊκό ρόλο της Ελλάδας, ενώ γενιές φοιτητών πρωτογνώρισαν την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μέσω της πανεπιστημιακής διδασκαλίας του.
https://www.papazissi.gr/
Στο βιβλίο αυτό παρατίθενται όλες οι αρχαίες πηγές και οι επιστημονικές θεωρίες που έχουν διατυπωθεί για τη Mάχη του Μαραθώνα, συμπεριλαμβανομένης της άποψης του συγγραφέα, η οποία βασίζεται στις γραπτές μαρτυρίες και κυρίως στην αφήγηση του Ηρόδοτου. Πλήρης βιβλιογραφία, από το 17ο αιώνα μέχρι σήμερα, και σπάνιοι χάρτες, συμπληρώνουν την έκδοση.
https://kaponeditions.gr/
