Ποια είναι τα «υποκείμενα νοσήματα» που θα πρέπει ανυπερθέτως να αντιμετωπισθούν, ανεξαρτήτως της καλής εικόνας και της νέας εθνικής αυτοπεποίθησης που έχει εμπεδωθεί;
Είναι γνωστά και αντιμετωπίσιμα, εάν υπάρχει πολιτική βούληση:
– Η γραφειοκρατική και αναξιοκρατική λειτουργία του Κράτους. Το επείγον της κρίσης έδειξε ότι και η ελληνική διοίκηση μπορεί να εισέλθει στην ψηφιακή εποχή, ενώ τώρα είναι η στιγμή για ένα κράτος ισχυρότερο, αποτελεσματικότερο, ψηφιακό, αποκεντρωμένο, αποκομματικοποιημένο, και με πολύ υψηλή ποιότητα στελεχών.
– Δημογραφικό ζήτημα. Η χώρα γερνάει. Η αντιμετώπισή του απαιτεί μακροχρόνιες πολιτικές για την αύξηση του πληθυσμού, αλλά και την ενσωμάτωση νέων πληθυσμών που έχουν τη διάθεση να ενσωματωθούν.
– Εκπαιδευτικό σύστημα. Η Δ΄ Βιομηχανική Επανάσταση απαιτεί θεμελιώδεις αλλαγές στα εκπαιδευτικά συστήματα όλου του κόσμου. Τα προγράμματα σπουδών, το διοικητικό μοντέλο και τα εργαλεία μάθησης, πρέπει να αλλάξουν εκ βάθρων σε όλες τις βαθμίδες, ώστε τα παιδιά και οι νέοι μας να μπορούν να πρωταγωνιστήσουν παγκόσμια την επόμενη δεκαετία.
– Το παραγωγικό μοντέλο. Η κρίση της πανδημίας απεκάλυψε σε όλους τους τομείς υπάρχοντα προβλήματα και επιταχύνει αλλαγές οι οποίες θα συνέβαιναν έτσι και αλλιώς. Ο κορωνοϊός δεν είναι αιτία αλλαγών, αλλά επιταχυντής.
Μερικά από τα προβλήματα της ελληνικής επιχειρηματικότητας, γνωστά εδώ και δεκαετίες, είναι: το πολύ μικρό μέγεθος της επιχείρησης , η έλλειψη ανταγωνιστικών σε παγκόσμιο επίπεδο εξαγώγιμων προϊόντων , η επικέντρωση με στρεβλό τρόπο σε τουριστικές υπηρεσίες διάρκειας λίγων μηνών, η αδυναμία του τραπεζικού συστήματος και του κράτους να υποστηρίξουν την καινοτομία και την έρευνα ώστε να παραχθούν νέα εμπορεύσιμα προϊόντα και υπηρεσίες.
Στους πίνακες της Στατιστικής υπηρεσίας λίγες μέρες πριν καταγράφηκαν οι επιχειρήσεις που υποχρεωτικά υπήχθησαν στο lock down.Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί: από τους αριθμούς αυτούς γίνεται σαφές ότι στη μεγάλη πλειοψηφία των επιχειρήσεων, απασχολούνται κατά μέσο όρο λιγότεροι από τρεις εργαζόμενοι. Αντίστοιχα, οι επιχειρήσεις που απασχολούν πάνω από 250 εργαζομένους είναι μόλις 255 και απασχολούν συνολικά 243.000 εργαζόμενους.
Και μόνο η ενδεικτική ανάγνωση των παραπάνω σε συνδυασμό με το πρόβλημα εξαγωγών, την υπερσυγκέντρωση στην εστίαση και τον τουρισμό και την εξαιρετικά χαμηλή ένταξη των ελληνικών επιχειρήσεων στην ψηφιακή εποχή (είμαστε χαμηλά όχι μόνο στην ΕΕ αλλά και στα Βαλκάνια), δείχνουν ότι η κρίση χτυπάει κυριολεκτικά καμπάνες για βαθιές μεταρρυθμίσεις, με όποιο (πολιτικό) κόστος.
Τι έχει γίνει στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια
Πολλά και σημαντικά. Εξελίχθηκε σε μια σημαντική εσωτερική αγορά για την ανάπτυξη των λαών της, σταθεροποιήθηκε το κοινό νόμισμα και πρόσφατα με το Ταμείο Ανάκαμψης, τέθηκαν ισχυρές βάσεις για την ανοικοδόμηση και σύγκλιση μιας ενιαίας οικονομικής πορείας. Μέσα στο χρόνο, παρά τις καθυστερήσεις και τις ατέλειες του ενωσιακού εγχειρήματος, το δίλημμα Ευρώπη ή χάος, γίνεται ευκρινέστερο και η επιλογή προφανής.
Τα σημαντικότερα όμως έπονται. Ταυτόχρονα με την ενιαία οικονομικά και κοινωνικά Ευρώπη, εξελίσσεται η αυτόνομη και η ενιαία γεωπολιτικά Ευρώπη. Οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις και αναταραχές, ωθούν τα πράγματα ραγδαία προς τα εκεί. Αυτή η εξέλιξη είναι η μεγάλη ελπίδα ισορροπίας , σταθερότητας και ειρήνης μέσα σε συνθήκες έντονου πολυπολικού ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ , Κίνας και των υπόλοιπων μεγάλων δυνάμεων. Είναι ταυτόχρονα, όμως, και ισχυρή ασπίδα προστασίας, για όσα ευρωπαϊκά κράτη αντιμετωπίζουν προβλήματα από περιφερειακούς αναθεωρητισμούς, όπως συμβαίνει με την πατρίδα μας.Η Άννα Διαμαντοπούλου είναι Εκπρόσωπος της Ελλάδος στον ΟΟΣΑ, Πρόεδρος του Δικτύου για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, πρ. Επίτροπος ΕΕ, πρ. Υπουργός
Πηγές: Liberal και Το Βήμα
A new critically acclaimed documentary series called “
Genesis Philanthropy Group