El Pais Cuentan algunos autores que cuando el candidato a presidente de los Estados Unidos Adlai Stevenson libraba su campaña frente a Dwight Eisenhower, una señora le dijo admirada, después de una reunión, “cualquier persona…
El corazón de Europa 18 April 2013, El Pais Las actuaciones de la Unión Europea están causando entre sus ciudadanos una merecida desafección. Se habla de que es esta una “Desunión Europea”, en la que…
El fanatismo, la prudencia y la fe Trad. Mónica Mansour, originalmente publicado en la revista “Comentario”, N º 109, primavera de 2005. Cuando uno recuerda las actitudes políticas de Sartre y de Merleau-Ponty a partir…
Europa y la idea de nación La Idea de Nación, que había sido hasta ahora una espuela, se convierte en un freno. Incapaz de ofrecer a cada pueblo un programa de vida futura los paraliza…
El fanatismo, la prudencia y la fe Trad. Mónica Mansour, originalmente publicado en la revista “Comentario”, N º 109, primavera de 2005. Cuando uno recuerda las actitudes políticas de Sartre y de Merleau-Ponty a partir…
Europa y la idea de nación La Idea de Nación, que había sido hasta ahora una espuela, se convierte en un freno. Incapaz de ofrecer a cada pueblo un programa de vida futura los paraliza…
Meditación de Europa Conferencia pronunciada en Berlín en 1949 con el título: «De Europa meditatio quaedam» Dedico el texto completo de esta conferencia al Magistrat Berlins,que tan honrosamente me llamó, me hospedó, me agasajó,así como…
Το παίγνιο του κόσμου και η προβληματική μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης του στοχασμού· η συμπλοκή εντός αυτής της φράσης δεν σημαίνει μία σύνδεση μεταξύ του παιγνίου του κόσμου και της προβληματικής μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης του στοχασμού, η οποία παράλληλα-και κυρίως- προεξαγγέλλει το παίγνιο του κόσμου ως σήμα μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης. Κινούμενη πέρα από την άποψη αυτή, που-ακολουθώντας την εκ μέρους του Νίτσε ανάγνωση του Ηρακλείτου-ασπάστηκαν οι Heiregger, Fink, Αξελός και Derrida, η έρευνά μας θεωρεί ότι το παίγνιο του κόσμου δεν αποτελεί σήμα μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης του στοχασμού, και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το πρόβλημα της ανεύρεσης μιας σκέψης που θα σηματοδοτεί μια μη μεταφυσική κατεύθυνση, δεν μπορεί, όπως μας έδειξε η μελέτη της σκέψης του παιγνίου του κόσμου, να επιλυθεί όσο ομιλούμε για το πρόβλημα ενός μη μεταφυσικού στοχασμού για το είναι του κόσμου και αγνοούμε το πρόβλημα ενός μη μεταφυσικού είναι του στοχασμού· όσο αγνοούμε, ή υποτιμάμε, ότι η υπέρβαση της μεταφυσικής στο είναι της σκέψης είναι η πρωταρχική προϋπόθεση για να είναι η σκέψη πέρα από οποιαδήποτε μορφή της μεταφυσικής. Η υπέρβαση της μεταφυσικής όσον αφορά το είναι της σκέψης, επιτυγχάνεται με την παρουσία της αβύσσου (Abgrund) στο είναι-θεμέλιο (Grund) της σκέψης· πρόκειται, δηλαδή, αφενός για τη μετατόπιση της παρουσίας της αβύσσου από τη σκέψη για το είναι στο είναι της σκέψης, και, αφετέρου, για την πρωταρχικότητα της αβύσσου όσον αφορά το είναι της σκέψης σε σχέση με μία σκέψη για το είναι ως θεμέλιο-άβυσσο. Και η άβυσσος αυτή, η άβυσσος της ανωνυμίας, δεν μπορεί να λεχθεί ότι δηλώνει μία μη μεταφυσική κατεύθυνση, παρά μόνον καταχρηστικά· γιατί η παρουσία της αβύσσου στο είναι-θεμέλιο της σκέψης δεν παραπέμπει τη σκέψη πουθενά – ούτε πουθενά την κατευθύνει.
